NG Stellastraat

Een van die dae moet ons as gemeente stem oor die voorgestelde nuwe Artikel 1 van die Kerkorde van die NG Kerk. Dit is die artikel wat die Belydenis van Belhar deel maak van ons belydenisgrondslag. En verseker gaan daar verskil van mening wees. Dit as sodanig kan ’n toets vir die egtheid en diepte van ons verhou-dings wees. Dalk kan Charlie Brown, Lucy en Snoopy van die Peanuts strokiesprente ons help.

• Wees sensitief.

“religion can be a very touchy subject” Veral as dit oor dinge soos versoening, geregtigheid en eenheid gaan! Hierdie is nie ’n debat oor watter winkel se kruideniers-ware die goedkoopste is nie. Dit is hartsake. Daarom vervleg ons gou persoon en saak en rafel die gesprekke uit. Ons sal goeddoen om met ’n sensitiewe oor te luister en met ’n sagte tong te praat.

• Raak onslae van “the need to be right”

Verskille oor die Bybel en godsdiens is niks nuuts nie. Die Bybel is vol van voorbeelde hoe gelowiges oor belangrike dinge met mekaar verskil het. Paulus en Petrus moes op ’n dag klippe kou om mekaar te vind. Paulus en Jakobus se verskillende invalshoeke oor geloof het waarskynlik vele driftige gesprekke tot gevolg gehad. Ons kerkgeskiedenis kan selfs geskryf word aan die hand van groot debatte oor God en sy wil vir ons. Die vraag is dus nie of daar in die kerk verskil van mening gaan wees nie. Dit is eerder       belangrik om dit te omhels en alles te sien as deel van ’n   proses waarin ons saam na die waarheid soek. Al is ek hoe seker en passievol oor my standpunt, is dit nog altyd moontlik dat ek dalk verkeerd kan wees.

- James Kirkpatrick

Ek is ‘n nuweling op die terrein van vaderskap. En ‘n hopelose laatkommer daarby – voorverlede jaar het ek ‘n seun in die Verbintenisklas gehad wie se ma saam met my in die Wiskundeklas was (sy het ook vir my nee gesê vir ons matriekafskeid, maar dis ‘n storie vir ‘n ander keer). Ek het baie om te leer, maar ek het darem begin, en ek kom al klaar ‘n klomp goed agter:

Ek kom agter ek kyk verder vorentoe as vantevore. Verder, omdat ek myself vang dat ek gedurig wonder oor die wêreld waarin Henno gaan grootword. Dan kry dinge soos beurtkrag, Zuma se spiets en die gebeure in die parlement ‘n ander perspektief. Ek weet dat ek as ouer ‘n groot werk het om sy lewe te help vorm, maar ek kom agter dat ek ook ‘n rol te speel het om die wêreld waarin hy lééf te help vorm. En dan kom ek al hoe meer agter dat aktiviste dalk iets beet het.

Ander kere kom ek agter ek kyk juis nie vreeslik ver nie. Ek het verlede jaar November in die nagte wakkergeskrik oor #Imagine, en die feit dat ek ‘n kamp moet help reël vir 5 000 tieners. Dit het net gehou tot Henno gebore is – deesdae slaap ek baie rustig oor Imagine, want selfs ‘n kamp met 5 000 tieners lyk onbelangrik as jy ‘n klein lyfie vashou.

Ek kom agter dat Henno baie hou van Groep Twee se liedjie “Sproetjies”. Dit het minder te make met die liedjie se briljantheid as die feit dat ek dit vyfuur in die oggend kan sing terwyl ek nog slaap.

Dis een van die eerste liedjies wat die sangjuffrou vir ons geleer het in standerd 2, so ek sing uit my onderbewussyn uit. Of ander mense dit as Sproetjies gaan herken, is ‘n ander vraag, want vyfuur in die oggend bring hope digterlike vryheid met die woorde, en is die oorspronklike wysie meer van ‘n riglyn as iets om by te hou.

 Maar een frase wat ek seker maak ek sing elke keer is die einde van die refrein, as Sproetjies sê: Ek wens ek kon my deur jou oë sien. Want dit help my om te onthou wie ek wil wees: iemand wat die reënboog in ‘n kind se oog kan raaksien, en hom kan help om dit te weet. En dan kom ek agter dat ons almal die werk het om mekaar te help om die reënboë raak te sien, selfs al is hulle maar yl. Mag ons mekaar help om reënboë raak te sien, selfs al sing ons vals vyfuur in die oggend.

- Fouché de Wet